çağımızın tutkusu sanırım sosyal medya. birbirimizden o kadar uzak ve birbirimize o kadar yakınız ki sosyal medyadan kopamıyoruz. birbirimizden çok uzağız çünkü en yakınımızdakilerle ortak noktamız kalmamaya başladı. ortak noktalarımız olduğunu düşündüklerimiz ise uzakta. tanıdıklarımızdan uzak kalmak, ttanımadıklarımızla yakınlaşmak istiyoruz. hem saklı kalmak hem de görünür olmak. ikircikli bir durum vesselam.
sosyal medyada yer almazsam kendimi garip hissediyorum artık. facebook, twitter, blogger, whatsapp, instagram, ekşisözlük, vikitap, bilumum internet sitelerinde hesabım var ve fink atıyorum :p. internete bağlı, kocaman ekranlı cihazlar ile her an başkalarının yanındayız. Ben böyleyim en azindan. Bulunduğu ortamda sıkılan, başka dünyalara açılmak isteyen, ya da yaptığı herşeyi paylaşmaya çalışan ama bunu tanımadığı veya uzakta olan insanlarla yapmaya çalışan garip varlıklar olduk her birimiz. Bu durumdan memnunum galiba yoksa bu kadar içinde yer almazdim bu sistemin.
Seviyorum seni sosyal medya. anonim kalabilmek istiyorum. Sevmediğim ama bazı nedenlerle yanında kalmak zorunda olduğum insanları kendinden uzak tutabilme yolumsun bazen. özgür olmanın anahtarı
İşte öyle bir iç dökme. Sevgiyle :)
