12 Mayıs 2013 Pazar

dikkat sulu zırtlak bir anneler günü yazısıdır...

anneler günü yaklaşınca özel olarak çekilen reklamlara bayılıyorum. yıllardır annem aradığında telefonum arçelik'in reklam cıngılı ile çalıyor, çok yaşa sen anne/evin yıldızı/hayatın anlamısın. geçen sene profilo'nun çektiği reklama bayılmıştım. annem ne dedi bakışı, bu sene ise teknosa'nın reklamını sevdim. ama her zaman en favorim, beni zırıl zırıl ağlatan bi tek annem olsun bana bişey olmaz:) buradan hareketle anneler günümüz kutlu olsun efendim:)

önce anneme,

  • beni her zaman sevdiğin için,
  • geceleri gözyaşlarıma-ağıtlarıma katlandığın için
  • bayramlarda bir gecede diktiğin elbiseler için
  • yaptığın ve öğrettiğin güzel yemekler için
  • bazen arkamda durup, bazen başkalarının yerine paraladığın için
  • bana sevmeyi ve sevilmeyi öğrettiğin için
  • benim ben olmama izin verdiğin için 
sonsuz teşekkürlerimle:) annem seni çok çok çok seviyorum.

sonra kızlarıma,

  • bazen kanepelerde oturacak yer bulamasam da yarattığınız karmaşa için,
  • geceleri defalarca uyansam da beni her gördüğünüzde yüzünüzde açan kocaman gülücük için,
  • yaptığınız harika resimler için,
  • bazen kızdırdığınız, bazen güldürdüğünüz için,
  • anne kelimesini duymanın ne muhteşem bir şey olduğunu öğrettiğiniz için,
  • zamanın başka bir şekilde aktığını öğrettiğiniz için
  • beni biz yaptığınız için (malum anneler çocukları olunca 2-3 kişi olurlar)
sonsuz teşekkürlerimle :) kızlarım sizi ne kadar sevdiğimi hiç bir kelime anlatamaz. umarım size annemin bana olduğu kadar iyi bir anne olurum.

1 Mayıs 2013 Çarşamba

bebeğin 10.ayı,

öyle böyle derken 10 koca ay geçmiş gitmiş. bizim küçük hanım iyice büyümüş.

motor becerileri iyice artan kızım elinden tutup beni gezdirin deme konusunda üstün başarılı, sürekli olarak iki büklüm halde hanımefendiyi yürütüyoruz evde. belimiz tutuldu yürütmekten. ellerinden tutunca yürüyebiliyor tüm evi ancak emekleme ya da dizleri üzerinde emekleme yok. popo üstü istediği yönde gidebiliyor ama oda dışına tek başına çıkmıyor henüz. kanepelere tutunarak ayağa kalkıyor, emekleme pozisyonuna geçiyor ama ayaklarını nasıl atacağını keşfedemedi.

 çok çok meraklı her şeyin tadına bakmak istiyor (çay kahve dahil) biz ne yiyorsak ağzını uzatıyor vermeyince kızıyor. artık daha çok bizim yemeklerimizden veriyorum. zaten yemekleri tuzsuz yapıyordum, küçük hanıma da uygun oluyor böylece, kemirilecek şeyleri yemeyi seviyor. salatalık ve ekmek ağlıyorsa susturucu görevinde. ablasının çubuk krakerleri için atılıyor ama tuzlu olduğu için henüz yasak :). daha çok yemek istemeye başladı ve anne sütünü yemeğin üstüne kahve niyetine emmeye başladı:).

oyuncakların hangi düğmesine basınca nasıl ses çıkıyor hemen keşfediyor. ancak büyük problemimiz ablanın oyuncakları, kendi oyuncakları yerine onlarla oynamak istiyor.

uyku düzeni şu sıralar bozuk, huzursuz. ama bugün diş çıkardı, ilk dişi 10 ay biterken çıktı, huzursuzluğunu buna bağlıyorum ben. yabancıların yanında kucağımdan kesinlikle inmiyor, sayesinde belim ve bileklerim tutmaz oldu. ayrılma korkusu ve yabancılama çok fazla şimdilik. bakalım bu ay değişecek mi?

bir ay daha geçti gitti, yakında doğum günü kutlayacağız, heyecanla bekliyorum:)