7 Haziran 2012 Perşembe

reklamlardaki mutlu anneler ve ben,

dün yardımcımız gittikten sonra birazcık uzandım. sadece 1 saatçik. uyandığımda oturma odasının tamamı çekirdek kabuğuyla kaplanmış, banyonun lamba anahtarı ve antre duvarı guaj boya ile boyanmış, yere dökülen boya silinmeye çalışılırken iyice dağıtılmış ve yeni astığım bembeyaz el yüz havlusuyla boya fırçaları temizlenmişti.  

dayanamayıp bağırmaya başladım. tüm çekirdek kabuklarını elleriyle toplattım, bende duvardaki boyayı sildim. silerken reklamlarda çocuğunun duvara yaptığı resmi neşeyle silen anneyi düşündüm. bir yerde yanlışlık var ama nerde bulamıyorum.

yaramazlıklar bu kadarla sınırlı kalmadı tabi ki, akşam saça krem niyetiyle yarım kutu viks sürülmüştü ve ben kızmayım diye hemen uyunmuştu, saçlar hala viks kokuyor, çünkü akşam yıkayamadık. neyse ki kendime bu çocuk her gün yıkanacak diye bir hedef koymamışım yoksa sinirden delirirdim. çünkü sevgili kişisine göre hedeflerim çok fazla olduğu için, çok mükemmmeliyetçi olduğum için mutsuz oluyormuşum. hayatı normal yaşamam gerekiyormuş.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder