hamilelikle ilgili sevmediklerim:
- uyku düzenimin alt üst hali (gece 2 de uyanıp uyuyamamak)
- kocaman karından ötürü yatamamak (sağa, sola, sırtüstü, yüzüstü hiçbir şekilde uyuyamıyorum)
- hareketlerin çok çok kısıtlanması (eğilip bir şey almak mümkün değil, hatta bu hafta başından beri mutfağa gitmek bile zor geliyor)
- 10 dakikada bir tuvalete gitmek (üffff)
- ayaklarımın puding kıvamındaki şişlikleri (ayaklarımda sulu bişeyler sallanıyor resmen, bazen el parmaklarımı kapatamıyorum)
- burnumun bile şişmiş olması (kendimi çok çirkin hissediyorum)
- gereksiz alınganlıklar ve çabuk sinirlenmek (herkese ve herşeye öfkeliyim)
- öf çok sıcak hissetmek (anadolu'nun soğuk kentlerinden birindeyim, adana'da gibi hissediyorum, adana'da eylül sonu doğum yapacaklara sabırlar dilerim)
- bebişin hareketlerini hissetmek
- karnımın aldığı şekiller ( bebek toplanınca sivrilip, uyuyunca yayılması)
- sürekli ihtimam gösterilmesi (böcük bile anne sen eğilme deyip ayakkabıları filan yerleştiriyor)
- yemek yerken daha özgür davranabilmek (çok özgür davranınca sonu kötü oluyor)
- ay olumlu yön bu kadar az mıydı?
- en önemlisi yerine hiçbir şeyin konulamayacağı yoğunlukta bir sevgi hissetmek, dünya'da daha önemli hiçbir şey yok
- kızım çok yaramazlaştı ve yaptıklarına ceza vermekten usandım. bu durumun artarak devam etmesi (ya da ben boş vereceğim, bir süre görmezden geleceğim)
- ameliyat korkusu
- iyileşememe korkusu
- bebeğe bakamama korkusu
- iki çocuğa birden bakamama korkusu
- çocuklardan birini ihmal etme ya da öyle hissetmesi korkusu
- çocuk ve bebekle uğraşırken babayı ve kendini ihmal etme korkusu
- babanın beni artık sevmeyeceği korkusu
- insanların ilgisi kaybolunca ne yapacağım korkusu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder