hayaller vs gerçekler

geri dönebilsem hayatımda pek çok seyi değiştirirdim ama en çok sadece tek bir ana dönebilmek istiyorum. şu an çektiğim bütün sıkıntıların kaynağı olan o ana. zaman makinesi olmadığına göre ve ben o ana dönüp hayatımı yeniden şekillendiremeyeceğime göre şu an yaşadığım hayatı kabullenmeli ve bu andan sonraki hayatımı en doğru şekilde yaşamalıyım. bazı duraklamalar ya da o noktada kala kalmalar benim istediğim değil ama başıma gelenler ve ben bu durumu kabullenmeli ve hayatıma bu duraklamayı burada bırakıp başka bir yönden devam etmeliyim. 

böyle olmasını hayal etmiyordum, böyle olmasını beklemiyordum ama oldu ve benim bu durumu düzeltebilmem için en azından 6 yıl geçmesi gerek, o yanlış an yüzünden çok zor geçen 10 yıl, hayatımdan çalınan 10 yıl ve üstüne bir 6 yıl daha. düzeleceğine, değişeceğine dair umudum kalmadı artık, dolayısıyla bundan sonrası için kendime herhangi bir hedef koymadan sadece elimden geleni yaparak geçireceğim önümdeki yılları. başkalarını tebrik edeceğim, sorulara cevap vereceğim, sonra insanların sormaktan sıkılacakları bir zaman gelecek, ve emekli olacağım. bu yazıyla kötü giden ve hiç kimsenin beklediğini bulamadığı bir ortaklığın bitişini kendime itiraf ettiğimi, kabullenmek istemediğim ne varsa kabullendiğimi gösteriyor. 

gerçekler eminönü bile değil

zaman geçecek ve şu an hissettiğim acı, kırgınlık vs. hepsi geçecek. bulutlarda pamuklara sararak büyüttüğüm hayallerim 10 yılda paramparça oldular. artık hayal kurmak veya umut etmek kalmadı. bu duruma alışmak ve zorlukları umursamamak yapabileceğim tek şey. zaman bunların da ilacı olacak.