3. hafta

kilo vermekle ilgili düşüncelerim devam ederken yeterince çaba sarf etmediğimi fark ettim. şimdilik sadece çabamı artırmak için uğraşıyorum. en azından az da olsa egzersiz yapmaya çalışıyorum, ancak korkunç bel ağrısı ile uğraştığım için verimli değil. yürüyeyim diyorum ama hava o kadar soğuk ki (şu an -8 derece ve tam öğlen saati, biraz zaman geçince -12 ila -15 arasında değişiyor hava sıcaklığı) dışarı burnumun ucunu çıkarasım yok. evde bir şeyler deniyorum o da pek verimli olmuyor. yemeği azaltmaya çalışıyorum, ama hala öfkeli olduğum zamanlardaki yeme krizlerimi çözemedim. dün akşam mesela durduk yerde nutellaya ve çokoprense sardım, neden yediğimi bilmiyorum, yedikten sonra midem bulanıyor, üzülüyorum ama yine de yiyorum. çocuklara kızıp yiyorum. evin dağınıklığına kızıp yiyorum. tüm öfkemi yiyerek kendimden çıkarıyorum aslında. bunun çıkar yolunu bulamadığım için kendime daha çok kızıyorum. öfkelendiğimde yemek yerine beni sakinleştirecek başka bir yol bulmalıyım.

aslında sadece öfke değil, üzülmek veya kırılmak hepsi yemek yemeye neden oluyor.

farkında olmak ama çözüm için yetersiz olmak. bundan sonra değişmek istiyorum. artık hayatımda yolunda gitmeyen her şeyden kurtulmak, kurtulamıyorsam ve beni esir almışlarsa bile onları umursamamak istiyorum. ama umursamayarak çözüm bulmadığımın farkındayım. umursamamak aslında sorunu halının altına itmek demek. o zaman sorunları çözmek için ne yapacağımı düşünmeliyim. mesela artık yemekle bastırmamak gibi, bunun için yemeğın yerine koyacak bir şey gerek. ama ne. oyun oynasam sevgili kızıyor, kitap okurken genelde yiyorum ve ne yediğimin farkında olmuyorum. her kızdığımda ya da üzüldüğümde kendimi egzersize veremem çünkü iş yeri veya çocuklar vs vs. aslında bunların hepsi bahane. hepsini de yapabilirim ama yemek yemek daha kolay geliyor, küçücük bir parça çikolata ya da bazen bisküvi. elimin altında hazır. o zaman öncelikle o elimin altında hazır olanları kaldırmakla başlayalım işe ve yenilerini almama azmini göstermekle.

bu haftaki ödevim bu işte elimin altında kaçamaklarımı kaldırmak. bakalım ne kadar başaracağım. haftaya rapor veririm.

ben tam olarak buyum

(bu fotoğrafı http://www.matsports.club/abur-cubur-ve-kriz-yonetimi-2/ adresinden buldum belki yazıyı da okumak isteyenler olur. link yönlendirilmiştir.)

sevgiyle:)