önce anneler günü kutlu olsun, dün anneanne ve babaanne ziyaretleri ile ve ateşle geçti. böcüğümün ateşini düşürmeye çalışarak ve başarısız olarak geçti anneler günü. 39'a yaklaşan ateş nedeniyle doktora gittik bugün. doktor ateş düşürücüye devam etmemizi söyledi ve bir takım tahliller istedi, tahlil sonuçlarını gördükten sonra diğer ilaçlarını verecek.
benimse asıl sinirimi bozan anneler gününü ateşle uğraşarak geçirmiş olmak değil, bugün hastanede paramedik midir? erkek hemşire midir? elanur'un kanını alan kişinin garip tavırları oldu. laboratuvara gittik ve hem kan hem de idrar tahlili olduğu için kızım korkmasın diye önce idrarı verelim dedik. kıza su içiriyoruz, meyve suyu-süt içiriyoruz, korktu mu nedir yapamadı çişini bir türlü. 45 dakika sonra beklemekten vazgeçtik ve kan alma bölümüne gittik, kan almada bulunan erkek hemşire bir saattir neredesiniz siz, bekleyip duruyoruz dedi önce. sonra kızı yatırdık ve kan alıyor ama kocaman yeşil uçlu iğne ile damara giremedi bir türlü, bu arada kızım acıyor diye ağlıyor, eve gidelim diye yalvarıyor. tamam kızım, geçti, şimdi bitecek eve gideceğiz falan gibi sözlerle biz de sakinleştirmeye çalışıyoruz, beyefendinin zoruna gitti herhalde siz ipleri şimdiden kaptırmışsınız buna diyor. yani sana ne canı yanan çocuğa bağırmamız mı gerekiyordu. sevgilim dayanamadı ve barkodu gösterdi. bakın biz buraya geleli 45 dakika oldu dediğimizde siz buna mı sinirlendiniz gibi bir cevap aldık, kan vermiş olsanız şimdiye işiniz biterdi diye de ekledi.
yani anlamıyorum, çocuk hastanesi orası, çocuğun kan alınırken ya da hasta olduğu için ağlayacağı belli. anne ve babanın da sakinleştirmek için ya da korkutmamak için elinden geleni yapacağı. ama bu durum çalışanlar tarafından garip karşılanıyor nedense. çok üzüldüm bu duruma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder