yaşlı adam ve deniz, ernest hemingway

pinuccia'nın kitap okuma şenliği için okuduğum 200 sayfadan kısa kitap kategorisinde nihayet okuyup bitirebildiğim kitap, hepsi topu 108 sayfacık ama bir türlü bitmedi, çocuklarla okuma hızım çok azalmış meğerse. okuduğum diğer kitaplarla ilgili yorumlarımı yazamadım henüz. artık kendime bunlar için vakit ayırmalıyım diyorum ama çocuklarla ilgili bitmek bilmeyen işlerden fırsat bulamıyorum,
şu an ise böcük ödev yaparken yanında oturup yazıyorum, sırf kitabın etkisi kaybolmadan yazabileyim diye.

yaşlı bir denizcinin gururunu kurtarmak için çok büyük bir balık peşinde denize açılmasını ve orada kendisiyle olan savaşını anlatan uzun hikaye aslında yaşlı adam ve deniz. müthiş bir iç savaş, yenilmemek uğruna denizde geçen üç koca gün, sonunda balığı yakalayış ama dış etkenler nedeniyle verilen tüm mücadeleye karşın yaşanan kayıp, ama diğer balıkçılar tarafından bu mücadelenin takdiri.

hepimiz bunu yapmıyor muyuz? kanayan ellerimize rağmen, bulanan zihnimize rağmen mücadele etmiyor muyuz? ve sonra bazen tüm çabamızın başka başka nedenler elimizden kaydığını görüp umutsuzluğa kapılmıyor muyuz? ama tüm bunlara rağmen gösterilen bu çaba kutsal ve insanı insan yapan değer bu çaba gösterme gücü değil mi?

okuduğum en iyi en düşündürücü kitaplardan biriydi, okunmasını muhakkak tavsiye ediyorum, kızlarım biraz büyüyünce onlara okumak ve okutmak için vakit kaybetmem umarım. sevgiyle:)