3 Kasım 2016 Perşembe

11 yıl sonra,

03.11.2005 tarihinde eşimle, kocamla, sevgilimle ya da hayatımın en önemli kişisi ile birbirimizin elini bırakmama sözü vermiştik. aile arasında yapılan komik bir isteme töreni ile. aslında bu törenlere başka adlar bulmak lazım. kim kimi kimden istiyor gibi ilginç sorular barındırıyor çünkü. zaten babam da birbirlerini tanımışlar, sevmişler evlenmelerini destekliyorum diyerek kayınpedere ne istemesi benim kızım mal değil alt metnini söylemiş olsa da, sonunda parmaklarımızda yüzüklerle oturduğumuz o şaşkın günün yıl dönümü bugün. yıllardır her nedense evlendiğimiz günü değil tüm o şaçmalıklara rağmen biz olduğumuz bugünü kutlamayı tercih ettik biz evlilik yıl dönümü yerine.

işte yine o kutlu gün geldi, 11 yıl geçmiş aradan, acısıyla tatlısıyla, kavga gürültüsüyle, bazen terslikleri, bazen inişleri ve bazen çıkışlarıyla koskoca 11 yıl bitmiş. bazen öfkeyle yükselen sesler bazen sevgi mırıldanmalarıyla duyulmuş, bu koca 11 seneye pek çok anı sığdırılmış. arada bir doktora tezi geçmiş üstümüzden buldozer gibi, yıllarca uzak kalmaya direnmiş 11 yıl. ve iki tane dünya tatlısı kelebek gelmiş konmuş aramıza. bütün bunlarla geçen 11 yıl ardından, tekrar bir söz vereceğiz birbirimize birlikte 11 yıl daha  geçirmek, bazen öfkeyle bazen mutlulukla geçireceğimiz 11 yılın sözü olacak bu ve belki 11 yıl sonunda kelebeklerden birisi kozasından çıkıp yuvadan uçacak belki ikisi de uçacak. belki bu 11 yılda çok daha zor sınavlar vereceğiz belki de en zoru atlatmışız diyeceğiz. bilmiyorum ne olacağını ama bildiğim şey bir 11 yıl için daha söz veriyorum.

not:11 yıl 4015 gün eder efendim, yani yaklaşık olarak 4000 gündür birlikte olmayı kutluyoruz.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder