çocuklarda korku ve endişe, çocuğunuza kulak verin (3), aletha solter

uzun bir aradan sonra  nihayet aletha solter'in kitabında korku ve endişeler bölümünü bitirdim. çıkardığım notlar burada. çocuk korkularının temelini anlayınca mücadele daha kolay oluyor. gerçi benim böcük öyle çok korkan bir çocuk değil, karanlıktan, böcekten vs pek korkmaz. ama belli de olmaz çocukların ne zaman neyden korkacağı bilinmez:)

• yenidoğan döneminde yüksek sesler irkilmeye neden olurmuş (bizim kız kapı sesinden bile irkilirdi)
• 6-12 ay arası ayrılma kaygısı gelişirmiş (börtü kucağımdan inmiyor, bir yere gidersek sürekli kucağımda, anneanneye bile gitmiyor şu sıralar)

bunların normal olduğunu ve geçeceğini bilince endişelenecek bir şey kalmıyor:)

çocukluk döneminde korkuların nedeni 8 ana kategoriye ayrılıyor:

1. bilgi eksikliğinden kaynaklanan korkular: dünya çocuklar için öngörülemez ve karmaşıktır. dünya kurallarına ilişkin sürekli olarak yapılan keşifler korkuyu tetikleyebilir.
2. bebeklikte yaşanan travmalar: anne karnında  ya da doğumda yaşanan travmalar korkulara eğilim oluşmasına neden olabilir.
3. korkutucu deneyimlerden kaynaklananlar: köpek veya su korkusu gibi korkular buna bağlanabilirmiş.
4. koşullu korkular: çocuğu korkutan şey basit bir nesne ile ilişkilendirilip nesne korkusuna neden olabilirmiş.
5. başkalarından edinilen korkular: annenin veya yetişkinin korktuğu şeyden otomatik olarak korkma refleksi gelişebilirmiş.
6. ölümlülüğü anlamaya başlamaktan doğan korkular
7. hayal gücünden kaynaklanan korkular
8. sembolik korkular:çocuklar dile getiremedikleri tehditkar bir durum yaşadıklarında ortaya çıkıyormuş. 

bunlara bakınca bir kısmının yaşamı devam ettirebilmek için evrimsel süreçte edinildiğini düşünüyorum. mesela korkutucu deneyimler ya da anne babadan öğrenilen korkular gibi. sonuçta köpeğin saldırdığı bir insan 50 yaşında bile olsa köpekten korkar, ya da boğulma tehlikesi atlatan biri ömrü boyu suya(deniz-havuz) giremeyebilir. buna benzer olarak evrimsel geçmişte anne veya babanın korktuğu bir hayvandan ya da durumdan kaçınmanın hayat kurtarıcı olduğu bilinçdışında bilinmektedir. bu yönüyle bu türden korkuların çözümlemesi daha farklı yollarla yapılmalı gibi geldi bana.

kendi kafamda ikinci gruba soktuğum korkular bilgi eksikliğinden, hayal gücünden kaynaklanan veya koşullu korkular. bunlar ebeveynlerin doğru yaklaşımlarla çözebileceği problemler olabilir. doğru yaklaşımlar ile ilgili olarak kitaptan okuduğum bilgileri ayrıca paylaşacağım. 

 sembolik korkular tahminimce anne babaların hatalarından kaynaklanıyor ve önce anne babanın korkuya neden olan davranışından vazgeçmesi gerekiyor. ölümlülüğü anlamaya başlamaktan kaynaklanan korkuların çözümü yine anne babanın doğru davranışı ile çözülebilir gibi göründü bana, ama emin değilim. 

bebeklik travmalarından kaynaklanan korkular, beni en çok bunlar korkuttu, bilmediğimle mücadele etmek.

çocukluk çağı korkularının nedenleri bunlarmış, çözüm önerileri ise gelecek yazıda.

sevgiyle:)