neden direniyorum?

baştan söyleyim, her yer taksim her yer direniş eylemine sadece sosyal medyadan katılabiliyorum çünkü bulunduğum yerde bazen sessizce oturup sonra dağılıyor insanlar, cevik kuvvet ve biber gazı olmayınca olay olmuyor:). peki ben neden direniyorum, neden bu eylemlere destek veriyorum. bu güne kadar aman bi olaya bulaşma kızım diye büyütülen ben. aman bizim yıldızımız düşük diye hakkını aramayı öğrenmemiş olan ben. hak aramak yerine kabuğuna çekilen ben şimdi ne oldu da direniyorum?

• kadına şiddetin devlet eliyle yapılması. kürtaj yasakları, devletin gebelere yönelik garip takibi 
• çocuk tecavüzcülerinin kolayca serbest kalması, tecavüzün normalleşmesi
• sağlık sistemindeki rezil ötesi durum, mesela bir doktorun günde 200 hasta bakması
• eğitim sistemindeki rezil ötesi durum, 4+4+4, fatih projesi, öğretmenlerin değersizleştirilmesi, müfredatın içinin bomboş hale getirilmesi, eğitimin sadece rakamlardan ibaret sanılması vs.
• yargı sistemindeki rezil ötesi durum, yargının yürütmeden bağımsız karar vermeyip, tek kişinin sopası gibi davranması 
• atama ve yükselmelerin liyakat esası yerine ne olduğu belli olmayan şekilde yapılması
• doktora yapıp lise mezunu imamla ya da polisle aynı maaşı almam (yanlış anlaşılmasın kimsenin parasında değil gözüm, hak meselesi sadece)
• akp'li olanın tayininin 1 günde akp'li olmayanın ise hak etmesine rağmen 3 yılda yapılmaması

bunlar ülkem ile ilgili beni kaygıdan kaygıya sürükleyen durumlar. yazdıklarım yanında aklıma şu an gelmeyen pek çok şey daha var. evet biliyorum eskiden de böyle durumlar oluyordu, evet sağlık, eğitim sistemleri garipti ama bu kadar kaçmamıştı kantarın topuzu, 8 yıllık kesintisiz eğitime aniden geçilmesi ne kadar yanlışsa 4+4+4 sistemine pat diye geçilmesi de o kadar yanlış. ya da bunun gibi pek çok şey. ülkemde her şey yolunda değildi ama düzelmesinin yolu da 10 yıldır yapılanlar değil. 

açıklamalar beni bu kadar ötekileştirmişken, kendimi öz vatanımda parya gibi hissederken, bir ağaç için başlayan direniş tüm ülkemi saran bir sosyal patlamaya dönüştü. ve ben saydığım tüm bu nedenlerden dolayı direniyorum. diğer tüm insanlar gibi...

son zamanlarda yurt dışına yerleşmeyi düşünür olmuştum. ülkemde yaşamak gittikçe zor gelmeye başlamıştı. garip bir kaotik ortamda yaşıyoruz çünkü. ama şimdi gitmemek için umudum var. entalpi her zaman kaosa doğru'da gitse bir süre sonra düzen oluşacağına inancım var. ben tam tadına varamayacak olsam bile kızlarım için bu umudum var:)