bir yeşilin peşinde, asım zihnioğlu

yıllar önce edinmiştim bu kitabı. o zamanlar biraz okudum sonra sıkıldım bıraktım. pinuccia'nın yaz okuma şenliği kapsamında tekrar okudum.
 
yıllar geçtikçe insan olgunlaşıyor, büyüyor, farklı düşünmeye başlıyor. o zamanlar sadece bir adamın yaşam oyküsü iken şimdi cumhuriyetin çalışkanlığının ve bunun kaybedilişinin öyküsü benim için bir yeşilin peşinde.

asım zihnioğlu, zihni derin ile birlikte rize'de ilk çay bahçeleri kuruluşundan 1960lara kadar olan dönemi ve kitabı yazdığı 1990lı yıllarda her şeyin nasılda değiştiğini anlatmış aslında. okurken biraz sıkıcı, kafası dağınık bir adamın birbirine bağlamaya çalıştığı hikayeler ama başarılan veya başarmaya çalışılan iş öyle büyük ki bu dağınıklığı unutturuyor.

ilk kez 1924 yılında dikilmiş çay fidanları ve 1936 yılından sonra çaycılığa büyük önem verilmiş ve çalışmalar müthiş bir titizlikle yürütülmüş. bunun için yıllar süren eğitimler (hem çiftçinin hem de çaycılıkla ilgilenen insanların) yapılmış ve çaycılık belli bir noktaya gelmiş. o zamanların raporlarından anlaşılan çok kaliteli çay yetiştirildiği, şimdi ise ben kaliteli çay içtiğimizi düşünmüyorum. bence şu sıralar bizim içtiğimiz sıcak suda bekletilmiş dal parçaları.

yazar cumhuriyeti hala ayakta tutan ilk dönem çalışkanlarından ve büyük övgüyü hak ediyor tabi ki, diğer taraftan politika ve bilgisiz ve geleceği göremeyen politikacılar nedeniyle verilen emeğin nasıl heba edildiğini söylemekten geri durmayan bir cesur yürek. şimdi olsa belki çok daha sert tepkilerle karşılaşırdı.

bir keşke eklemeden geçemeyeceğim, daha derli toplu anlatılsaydı keşke tüm olanlar, çaylıklar nasıl kuruldu ve nasıl dallıklara dönüştü. bölgeyi kalkındırmak için ne çileler çekildi ve karşılığında türkiye'de genelde olduğu gibi nasıl bir ceza verildi. devrim arabalarında en unutamadığım repliktir "türkiye'de hiçbir başarı cezasız kalmaz", ve bu kitabı okurken hep aklıma geldi bu replik. türkiye'yi hala ayakta tutan ise böylesine çalışkan insanların her türlü zorluğa rağmen göstermiş oldukları çabalar. şimdi bize düşen onlara layık olduğumuzu gösterebilmek adına daha çok çalışmak.

asım zihnioğlu ismini googleda arattığınızda kendisi ile ilgili detaylı bilgilere ulaşabilirsiniz ve eğer kendinizi cumhuriyet çocuğu olarak görüyor ve cumhuriyet değerlerine sahip çıkmak istiyorsanız yol gösterici olması açısından o dönemde çeşitli alanlarda çalışmış insanların yaşam öykülerini okumanızı öneririm.

sevgiyle:)