hastaneden bildiriyorum,

üç gecedir hastanede yatıyorum. geçmek bilmeyen idrar yolları enfeksiyonu, 24 saatlik idrarda çıkan protein, ayaklarımı kemiksiz yapan şişlikler, bitmeyen sıkıntılarım beni hastaneye düşürdü yeniden. üstelik bebek olmuş 3 kilo, olması gerekenden 3.5 hafta kadar önde, bu nedenle düzgün çıkmasına rağmen bir türlü bırakamadığımız şeker takipleri doktorun obsesyon yapma bana güven demesi ama hala benim tam olarak güvenememem, falan filan. kötü geçiyor günlerim yani.

bazı kişilere teşekkür alkışlarımı göndermek istiyorum,

• zavallı anneciğim ziyaret saati başlar başlamaz kapıda beliriyor gitmemek için direniyor ancak refakatçi yasak, babam ise gebe servisi olduğu için çıkamayıp aşağıda böcüğümü oyalıyor.annem, babam ve böcüğüm bu süreçte bitecek, bebeğimiz sağlıkla gelecek kucağımıza,
• hastanedeki nöbetçi ebelerimiz, aliye abla, yasemin hanım ve şu an adını unuttuğumuz ebelerimiz. o kadar iyi bakıyorlar ki bize,hiç bir şeyi atlamadan, saatini aksatmadan,
• temiz ve kokusuz olan oda arkadaşıma, iki kişilik oda dediklerinde çok korkmuştum, eyvah ya pis kokan biriyse diye, ilaç kokuları dışında kötü bir koku yok neyse ki
• neşeli olmaya çalışıp, birbirimize destek olmaya çalıştığımız yan oda komşularımıza

bazı kişilere ise teessüf alkışlarımı göndermek istiyorum,

• üç gün boyunca sadece bir kez ziyaretime gelen, kayın valide ve görümcelerime
• benim hastanede yatışımı, bronzlaşarak döndüğü iş gezileriyle (antalya) bir tutan sevgili kişisine (sanırım kendisi yakında koca hatta eski koca kişisi olarak anılacak)
• şeker hastaları ve şeker takibinde olan hastalar için düzgün yemek çıkaramayan hastane aşçısına (hem pilav hem patates verdikleri için tokluk şekerim 140 çıktı, almasan başka alternatif yemek yok, tansiyon hastasına tuzlu cacık filan)

herşeye rağmen iyi olacağım, bebeğim de sağlıkla doğacak az kaldı bir kaç hafta daha sabır sadece

sevgiyle:)